KESME

İncelenecek mikroyapı elemanlarına göre, malzemenin neresinden ne tür bir numunenin alınacağı tesbit edildikten sonra kesme makinasında numune kesilir. Her durumda, kesme veya koparma esnasında malzemede en az yapı değişikliğinin meydana gelmesi sağlanmalıdır. Prensip olarak, kesme işlemi, numunede en az ısınma ve en az deformasyon meydana getirmeli, malzeme kaybını minimum tutmalıdır (özellikle küçük parçalarda önemli). Bunun için, özellikle kesme işlemlerinde numune sürekli bir şekilde özel bir sıvı ile soğutulmalıdır. Bu sıvı numunenin korozyonunu önler, malzeme ile kesici takım arasındaki sürtünmeyi azaltır ve en önemlisi malzemenin ısınmasına izin vermez. Kesilen numune çapak varsa ve numune kalıplanmadan incelenmeye uygunsa, keskin köşeler alınmalıdır. Yüzeyde oluşacak deformasyon tabakası da ya kesmeden hemen sonra veya kalıplama işleminden sonra taşlama ile veya kaba bir zımpara ile kaldırılmalıdır.
 
Kesme makinalarında kesme işlemi özel diskler  vasıtasıyla yapılmaktadır. Bu diskler, çoğunlukla, AL₂O₃ veya SİC aşındırıcı elemanlarını içerirler. Bu sert partiküller genellikle metalik veya polimerik bağlayıcılar kullanılarak bir araya getirilmiştir. Sert bağlayıcı diskler yumuşak malzemeler, yumuşak bağlayıcılı diskler ise sert malzemeler için daha uygundur. Elmas emdirilmiş diskler de yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Hemen her türlü malzeme için uygun çeşitli kesme diskleri geliştirilmiştir. Kullanıcılar, üreticilere ne tür uygulamalar için disk istediklerini danışarak disk talep etmelidirler.
 
Bazı malzemelerin boyutları kesilmesine gerek olmayacak kadar küçük olabilir (toz veya küçük kalıplanabilir parçalar); bu durumda, malzeme ya doğrudan kalıplamaya gider (toz veya şekilsiz parçalar) veya kalıplamaya da gerek duyulmada hazırlanabilir (belirli geometrik şekilli parçalar).